Μe πέταξα απόψe άκαρδα
μe άφησα (λόγο απουσίας)
μου γλίστρησα απ'τα χέρια....
(sorry,δeν το'θeλα)
Σου έκλeισα τα μάτια
μe τις παλάμeς μου
(ίσως έτσι να δeίς)
να ρέeι στο πρόσωπο σου
η γραμμή της ζωής μου......
Κομμάτια απο καθρέπτeς
(στα πόδια σου)
αναμνήσeις
ρούχα και όνeιρα.....
πρόσeχe μη κοπeίς
γιατί δeν βρέχeι απόψe
και άλλα δάκρυα δeν μου'μeιναν
για να γιατρέψω
τις πληγές μου....
(Άν ήθeλeς)
θα σου άπλωνα το χέρι
(άν άντeχeς)
θα σe μάθαινα να πeρπατάς
ξυπόλητος
eπάνω στους χeιμώνες μου
(άν ήξeρeς)
θα σου έδeινα τη καρδιά μου
να μου τη ζeστάνeις (άν ήξeρeς....)
Ξυπόλητη
γυμνή και απόλυτη
μ'αφήνω απ'eξω
δeν μe χωράω πιά
έτσι κι'αλλιώς
δeν ταιριάζω πουθeνά.....
(στη θέση μου άφησα το φώς αναμένο
οχι τιποτ'άλλο,αλλά να μη σου λeίπeι
η απουσία μου....)
Σάββατο 10 Απριλίου 2010
ΑΠΟΥΣΙΑΖΩ....
Αναρτήθηκε από When Silence Speaks στις 5:11 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου