BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΕΙΔΕ ΚΑΝΕΙΣ....




Χειμώνας........
κι'εγώ ξυπόλητη στην παραλία....
Έβγαλε η θάλασσα πάλι λέξεις στην ακτή,
σκάνε στα πόδια μου και γίνονται κομμάτια,
κολλάνε πάνω μου μαζί με την άμμο
λέξεις σκληρές,λέξεις πικρές,λέξεις.....
με πνίγουν!
Άρχισαν να στάζουν απ'τα μάτια μου
λέξεις,λέξεις,λέξεις....
Τις γλύφω,πάντα μου άρεσε αυτή η αλμύρα
της θάλασσας.....
Τρέχουν στα δάχτυλα μου και μούσκεψε το μολύβι
στα χέρια μου.....
Τις κλείνω σ'ενα μεγάλο κοχύλι και σου το στέλνω με τον άνεμο,
να το φέρεις στο αυτί σου μπάς και μ'ακους!
Θυμάσαι?
Θα σου τις κάνω τραγούδι σ'ενα διάφανο μπουκάλι από κρασί
και θα στο στείλω με τα κύματα,μπάς και με δείς!
Πού να'σαι?
Και δεν σε φτάνουν ούτε ο άνεμος,ούτε τα κύματα.....
Πάντα ήταν μακριά ο ουρανός!
Τώρα είναι αργά,δεν έχει πιά σημασία,
κοιμήσου.
Σιγά,ένα μπουκάλι είναι.....
Άς φτάσει στην άλλη άκρη του κόσμου να το σιγοτραγουδίσει
ξένος ψαράς και να μεθύσει απ'το πόσο μου λείπεις!
Τρέχουν οι λέξεις και δεν βρίσκουν ώμο.......
Έκλαιγε η θάλασσα στα πόδια μου απόψε κι ο ουρανός
με κράταγε αγκαλιά.
Χειμώνας.......
μα ευτυχώς που νύχτωσε
και δεν με είδε κανείς!